Monsieur PASCAL GARAND !
Ένας επιτυχημένος Εκτροφέας Εpagneul Breton, ειδικός διεθνής κριτής Εργασίας και Μορφολογίας, ένας … Grand Becassier !!! σε μια αποκλειστική συνέντευξη, μας μίλησε για το πάθος του τα Εpagneul Breton και τις ….ΜΠΕΚΑΤΣΕΣ !!
1.Κύριε Pascal Garand, μπορείτε να μας πείτε πώς γνωρίσατε το Epagneul Breton;
Το πάθος μου για το Epagneul Breton χρονολογείται από την παιδική μου ηλικία. Γεννήθηκα και μεγάλωσα από μια οικογένεια κυνηγών, οι παππούδες μου κυνηγούσαν, ο πατέρας μου και ο θείος μου επίσης.
Το πρώτο Μπρετον ήταν ένα θηλυκό σκυλί, του πατέρα μου, που λεγόταν Κάτια. Ήταν αυτό που αποκαλούσαν στην δεκαετία του 1970 "σετερο-ποιημένο" (αναφέρεται στην μορφολογική εμφάνιση του μπρετον που έμοιαζε στο παρελθόν πιο πολύ με σέτερ).
Ηταν ένα εξαιρετικό κυνηγετικό σκυλί σε εποχή που το κυνήγι τότε ήταν άφθονο.
Στη συνέχεια προσφέραμε στον πατέρα μου ένα θηλυκό σκυλί epagneul Breton με γενεαλογία, από την Taïga de la Trottière, απόγονο του CH Pescadou de la Butte aux Lièvres. ήταν ένα μικρό άσπρο και πορτοκαλί θηλυκό σκυλάκι, είχαμε άριστες σχέσεις και ήταν αυτή που συνόδευε στο ξεκίνημα μου στα πρώτα κυνήγια μου. Από εκεί και έπειτα όλα τα σκυλιά μας έγιναν αντικείμενο σοβαρής επιλογής, τα διαλέξαμε από τις περίφημες εκτροφές της τότε εποχής με αδυναμία στην Εκτροφή des Pigenettes του René και της Colette T RENTINI.
2. Πότε αποφασίσατε να ξεκινήσετε την εκτροφη Epagneul Breton ; από πού προέρχεται το όνομά της '' De Phoibe '' ; Ποιες είναι οι βασικές αρχές που διέπουν την εκτροφή σας;
Το πρώτο μου θηλυκό σκυλί ονομαζόταν Pomme, γεννήθηκε το 1979. Η πρώτη βαθμολογική κατάταξη ήρθε το 1983 με 3η ΕΞΑΙΡΕΤΗ που απονεμήθηκε από τον σπουδαίο κ. Gaston POUCHAIN. Το 1985 ζήτησα και απέκτησα το επίθετό της εκτροφής μου ''De Phoibe''.
Αυτό το όνομα μου το είχε ψιθυρίσει ένας γνωστός μου παθιασμένος με τη μυθολογία, που μου είχε πει τότε ότι σήμαινε: λαμπρός . Αφού απέκτησα το επίθεμά μου, γέννησα την πρώτη μου γέννα με αυτό το όνομα το 1985. Οι πολλές συζητήσεις μου με τον άνθρωπο που θα γινόταν ο μέντοράς μου, δηλαδή τον κ. René TRENTINI, με έκαναν να διαλέξω έναν επιβήτορα για πάτερα από την εκτροφή του.
Ο Ρενέ και η Κολέτ μου έμαθαν πολλά. Τόσο για την εργασία όσο και για το μορφολογικό πρότυπο. Μια από τις πρώτες συμβουλές που μου έδωσαν ήταν να μην επιλέγω αναγκαίως τον γυαλιστερό σκύλο που είναι στην κορυφή και έγραψε ψηλά μια φορά στους αγώνες, αλλά να προτιμώ μάλλον τον σκύλο που γράφει συνεχώς στην 3η και 4η εξαίρετος θέση. Να προτιμώ δηλαδή ένα σκύλο που μπαίνει τακτικά στην βαθμολογία χωρίς να είναι αστραφτερός .
3. Μπορείτε να μας πείτε σε ποιες εκτροφικες γραμμές βασίζεστε και γιατί επιλέξατε αυτές τις γραμμές; Πείτε μας τις καλύτερες στιγμές της εκτροφής σας!
Φρόντισα να βασίσω την εκτροφή μου, σε σειρές σκύλων που ταξινομήθηκαν την άνοιξη στην πέρδικα, γιατί αν και παθιασμένος με το κυνήγι της μπεκάτσας, μου αρέσουν τα γρήγορα σκυλιά, που έχουν πολλή ενέργεια και επιθυμία.
Οι εκπαιδευτές είναι ομόφωνοι σε αυτό το θέμα: είναι πιο εύκολο να επιβραδύνεις -μαζέψεις έναν μακρινό σκύλο παρά να τον σπρώχνεις να τρέξει.
Μεταξύ των στιγμών που σημάδεψαν την εκτροφή μου μια σχεδόν απίστευτη ιστορία:
Ζευγάρωσα το θηλυκό μου σκυλί Cool de Phοibe με τον CH Varos de Keranlouan. Από αυτή την ένωση γεννήθηκαν 2 μικρά θηλυκά. Δυστυχώς όταν ήταν 2 εβδομάδων, η γεννημένη σκύλα μου Cool σκοτώθηκε πίσω από το σπίτι από το τρακτέρ του γείτονά μου.
Στη συνέχεια ταΐσαμε τα κουτάβια με ένα μπουκάλι, μετά αποφάσισα να βάλω μαζί τους, για να τους κάνω παρέα την παλιά μου σκύλα Νόρκα που πλησίαζε τα 14 της χρόνια. Και εκεί έγινε το θαύμα η Νόρκα κατέβασε γάλα και τάισε τα κουτάβια.
Η Norka ήταν μια εξαιρετική μπεκατσου σκύλα που είχα ζευγαρώσει από τον πολύ πρωταθλητή Rocky de Saιnt Tudec του Michel Le Floc'h. Συγκεκριμένα, το ζευγάρωμα μου έδωσε τον Volcan de Phoibe, ο οποίος έγραφε πόντους και έμπαινε στην βαθμολογία τακτικά σε αγώνες εργασίας.
Μετά τον θάνατο της Cool, απέκτησα την Calypso de Coat an Duc, που ήταν από μια πολύ καλή εκτροφή με καταγωγή από την κεντρική Βρετάνη. Η Καλυψώ ήταν ένα πολύ όμορφο θηλυκό σκυλί με μεγάλη μύτη, ήταν φοβερή στην μπεκάτσα . Σε αγώνα μπεκάτσας πήρε το CACIT στα έλη του Carentan στη Νορμανδία, μια Μέκκα για το κυνήγι της μπεκάτσας. Η Calypso ζευγάρωσε με τον Πρωταθλητή Vulcain de Saint Lubin, γιο του μεγάλου Indy de Saint Lubin.
Δεδομένου ότι αυτή η γραμμή είναι η βάση της εκτροφής μου, μου έχει φέρει ικανοποίηση τόσο στην μορφολογία όσο και στην εργασία.
Η τύχη μου επέτρεψε να αποκτήσω ένα αρσενικό με μεγάλο μέλλον, τουλάχιστον ελπίζω. Αυτός είναι ο Rooney de la Plaine Marat, γιος του CH Oscar des bois de Gland και της CH Maddie de la Plaine Marat. Ο Rooney πήρε πριν λίγες ημέρες το RCACT στην πρώτη του παρουσίαση σε αγώνες , σε ηλικία 15 μηνών.
Επίσης με εντυπωσίασε με τις διαδρομές του, όπως και τους σπουδαίους κριτές, (αλλά δεν συνάντησε ) σε άλλους πρόσφατους αγώνες μπεκάτσας στα ελβετικά βουνά.
4. Ποιο είναι το σύστημα εκτροφής που ακολουθείτε στην εκτροφή σας; Ποια είναι τα επιθυμητά χαρακτηριστικά ενός επιβήτορα για να τον χρησιμοποιήσετε στην εκτροφή σας;
Όσον αφορά το αναπαραγωγικό σύστημα της εκτροφής μου, είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός τα σκυλιά να είναι ελεύθερα δυσπλασίας του κόξο-μηριαίου. Ως εργασιακός αλλά κριτής μορφολογίας, προσπαθώ να βρω επιβήτορες ταξινομημένους και στα δύο κριτήρια. Δεν μπορώ να διανοηθώ ένα από τα θηλυκά μου σκυλιά να το ζευγαρώσει ένας επιβήτορας, όσο καλός κι αν είναι στο χωράφι, αν δεν είναι εξαίρετος μορφολογικά σύμφωνα με το πρότυπο epagneul breton. Εκτιμώ επίσης το γεγονός να υπάρχει "λίγη" ενδογαμία στο μελλοντικό ζευγάρωμα, αλλα να παραμένει σε αρκετά χαμηλά ποσοστά, δηλαδή αν συνυπάρχουν ένας ή δύο ποιοτικοί κοινοί πρόγονοι, δεν θα με δυσαρεστήσουν, αλλά το αντίθετο.
5. Ξέρω τη μεγάλη αγάπη σας για ….την Μπεκάτσα .Πείτε μας γιατί κέρδισε την καρδιά σας η βασίλισσα του δάσους;
Περιγράψτε μας τη σχέση σας ...μαζί της ...ως κυνηγός, ως κυναγωγος σε αγώνες , ως κριτής!
Η μπεκάτσα ! Από πολύ μικρός ήμουν παθιασμένος με αυτό το πουλί, έχει επηρεάσει και αναστατώσει την επαγγελματική μου σταδιοδρομία. Όταν μετατέθηκα στο Παρίσι από την δουλειά μου, παραιτήθηκα για να ξεκινήσω μια επιχείρηση στο Monts d'Arrée πίσω στο σπίτι μου, για να μην φύγω μακριά από τους Μπεκατσοτοπους ! η μπεκάτσα συμπλήρωνε τα όνειρά μου. Ως νέος κυνηγός θυμάμαι όταν ήμουν νεαρός υπάλληλος έσπασα,τον απείραχτο έως τότε, παλιό κουμπαρά μου, για να πάω να την κυνηγήσω στην Ιρλανδία.
Ένα παράδειγμα της έλξης αυτού του πουλιού, είναι ότι πριν λίγες ημέρες έχω διανύσει 2500 χιλιόμετρα, με 2 φίλους, για να παρουσιάσω τα σκυλιά μου σε αγώνες μπεκάτσας στο ελβετικό Jura, ενώ έχω μπεκατσοτοπο με πουλιά σε άμεση γειτνίαση με το σπίτι!
Στην πραγματικότητα αρχικά το πάθος μου για αυτό το πουλί ήταν μόνο το κυνήγι, κυνηγούσα μπεκάτσα. Καθώς προχωρούσαν οι παρουσιάσεις μου των Μπρετόν μου στους αγώνες εργασίας, η έλξη για αυτό το πουλί παρέμεινε ανέπαφη.
Αλλά τώρα περνώντας τα χρόνια με ανάβει η ποιότητα της εργασίας του Μπρετόν μου στην Μπεκάτσα. Η κάρπωση σαν κυνηγός της Μπεκάτσας είναι εντελώς δευτερεύουσα, ακόμη και ανύπαρκτη. Η κάμερα έχει αντικαταστήσει το τουφέκι.
Σήμερα είναι η ποιότητα, η ένταση της αναζήτησης του πουλιού από τον σκύλο που με συγκινεί. Φυσικά δεν τρέμω πια όπως πριν από 30 χρόνια όταν άφησα πρώτη φορά τον σκύλο μου να βγει στο κυνήγι της, αλλά οι εκρήξεις αδρεναλίνης εξακολουθούν να είναι πολύ παρούσες όταν ο σκύλος κάνει μια ωραία φερμα στην μπεκάτσα.
Η ατμόσφαιρα των αγώνων εργασίας epagneul Breton στην μπεκάτσα είναι πολύ ωραία, δεν υπάρχει πνεύμα ανταγωνισμού αλλά μάλλον μια κοινή εξομοίωση της οποίας η βάση είναι : H ΜΠΕΚΑΤΣΑ !!!.
Ως κριτής, φροντίζω να επωφεληθούν οι αγωνιζόμενοι από τις γνώσεις μου για το πουλί, και με κάθε σεμνότητα νομίζω ότι γνωρίζω καλά την μπεκάτσα. Όταν αναλύω μια περιοχή, εντοπίζω γρήγορα περιοχές που μπορεί να είναι κατάλληλες για πουλιά, αυτό ελέγχεται αρκετά τακτικά, οπότε όταν κρίνω αγώνες μπεκάτσας φροντίζω να κατευθύνω τους κυναγωγους με τα Μπρετόν τους σε αυτά τα φιλόξενα για την Μπεκάτσα μέρη.
6. Ποια λάθη πρέπει να αποφεύγονται στο κυνήγι της μπεκάτσας; Στους αγώνες εργασίας στην μπεκάτσα; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της εκπαίδευσης Μπρετόν για αγώνες Μπεκάτσας και του κυνηγιού της;
Από την πλευρά μου θα έλεγα ότι το κύριο λάθος που πρέπει να αποφύγετε είναι το.. να μην εμπιστεύεστε τον σκύλο σας, είτε είναι κυνήγι είτε αγώνες εργασίας. Μην βιάζεστε! οι κυνηγοί συχνά θέλουν να πάνε πολύ γρήγορα με τους νεαρούς συντρόφους τους. Ο σκύλος πρέπει να ξέρει την μπεκάτσα, να τη δαμάσει κάπως, δεν γίνεται σε λίγες μέρες, ούτε σε λίγους μήνες. Ακόμη και όταν είστε αρκετά τυχεροί να ζείτε σε μια ευνοϊκή περιοχή, μπεκατσοτοπου, χρειάζονται αρκετά χρόνια για να φτιάξετε ένα Μπρετόν μεγάλο Μπεκατσοσκυλο.
Η διαφορά μεταξύ εκπαίδευσης, κυνηγιού και των αγώνων εργασίας στην μπεκάτσα είναι η εξης: Πριν από μερικά χρόνια, θα μπορούσατε να καμαρώσετε ότι μπήκατε στην βαθμολογία του αγώνα μπεκάτσας με έναν πολύ καλό κυνηγετικό σκύλο.
Σήμερα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα Μπρετόν που μπαίνουν στην βαθμολογία των αγώνων μπεκάτσας και κατατάσσονται , είναι σκύλοι με πολλές ιδιότητες όπως: ταχύτητα, οσφρητική δύναμη, σωματική και πνευματική δύναμη, ικανότητα ενσωμάτωσης εκτεταμένης εκπαίδευσης, κ.λπ.
Το Μπρετόν πρέπει σε περίπου είκοσι λεπτά να βρει την Μπεκάτσα και να τη διαπραγματευτεί με εξουσία, ενώ παραμένει αρκετά προσεκτικό ώστε να μην πετάξει, αυτό δεν είναι προσβάσιμο σε κανένα σκύλο. Υπάρχει μικρός χώρος για λάθη. Οι Αγώνες εργασίας δημιουργήθηκαν αποκλειστικά για να επιλέξουμε τα ιδανικά Μπρετόν για νέους γεννήτορες, για να μπουν στην αναπαραγωγή και να εξελιχτεί η φυλή , αλλά συχνά είναι ο Ανταγωνισμός που κερδίζει.
Η συμμετοχή στους αγώνες εργασίας είναι ''ναρκωτικό'' όταν μπαίνεις σε αυτό το περιβάλλον, δεν μπορείς να βγεις από αυτό, και συγκεκριμένα οι αγώνες άγριων πουλιών όπου η ατμόσφαιρα είναι πολύ φιλική, όπου οι κυναγωγοι είναι ενωμένοι.
7. Ποιο είναι το ιδανικό epagneul Breton για εσας;
Για μένα, το ιδανικό epagneul Breton συνδυάζει τις ιδιότητες της εργασίας και του μορφολογικού στάνταρ της φυλής μαζί. Μερικοί διάσημοι γεννήτορες όπως οι Ska deSaint Tugen, Tintin deKéranlouan, Indy deSaint Lubin, για να αναφέρουμε μερικά, χρησιμοποιήθηκαν ευρέως στην αναπαραγωγή επειδή είχαν τις απαιτούμενες ιδιότητες, για τη μετάδοση του πιο ενδιαφέροντος γενετικού δυναμικού.
8. θεωρείτε ότι υπάρχουν αποκλίσεις από το μορφολογικό πρότυπο του Μπρετόν στις διάφορες χώρες της Ευρώπης ;
Η Γαλλία κατέχει το πρότυπο FCI για το Epagneul Breton. Η επιτροπή του κλαμπ Epagneul Breton πρέπει να διασφαλίσει ότι διατηρείται ένα επίπεδο ποιότητας, τόσο στην εργασία όσο και στο μορφολογικό πρότυπο. Παρατήρησα από την κρίση που έκανα των Εκθέσεων Εθνικής εκτροφής στη Σερβία, την Κύπρο και τη Μορφολογική Εξέταση AICEB στην Κροατία ότι υπεύθυνοι των κλαμπ και εκτροφείς από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης εργάζονται σκληρά για να βελτιώσουν το ζωικό τους κεφάλαιο.
Πολλοί νέοι γεννήτορες εισήχθησαν από τη Γαλλία, επιλέχθηκαν από τις καλύτερες γαλλικές εκτροφές και είμαι πεπεισμένος ότι η ποιότητα της αναπαραγωγής σε αυτές τις χώρες θα βελτιωθεί πολύ και αρκετά γρήγορα. Με την ίδια σειρά ιδεών έχοντας κρίνει και την εθνική έκθεση εκτροφής και στην Ισπανία, σημείωσα μια πολύ όμορφη εξέλιξη των σκύλων που παρουσιάστηκαν.
9. Ποια είναι η κατάσταση της φυλής στην Γαλλια το 2022;
Το 2022, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, γιατί το epagneul Breton πρέπει να διατηρήσει την εμφάνισή του και το ιδιαίτερο στυλ του. Ο Γαλλικός σύλλογος εργάζεται για τη δημιουργία ενός Βραβείου Breton Style, όπου νεαροί σκύλοι που πραγματοποιούν τεστ φυσικής ικανότητας Τ.Α.Ν (ε.φ.υ.π) εάν το επιθυμούν οι ιδιοκτήτες τους, θα παρουσιαστούν στους κριτές και στα μέλη της επιτροπής, προκειμένου να ελέγξουν τον βηματισμό τους.
Αυτήν τη στιγμή έχουμε πολλά σκυλιά που έχουν χάσει τον τυπικό κυλιόμενο καλπασμό (gallop) της ράτσας και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σχετικά με αυτό. Πρέπει επίσης να παρακολουθούμε το πρότυπο, βλέπουμε ότι πολλά θηλυκά βρίσκονται στο κατώτερο όριο μεγέθους. Υπάρχει λοιπόν μόνιμη δουλειά να γίνει και η κυρία Chantal CESCON, αντιπρόεδρος του Club de l'Epagneul Breton de France είναι πολύ προσεκτική σε αυτό και δεν παραλείπει να το υπενθυμίζει στους κριτές κατά τη διάρκεια των εκθέσεων.
10. Πώς αποφασίσατε να γίνεται κριτής ; Ποιοι ήταν οι δάσκαλοί σας; Ποιο πιστεύετε ότι είναι το πιο σημαντικό προσόν ενός κριτή;
Η επιθυμία μου να γίνω κριτής πηγαίνει πολλά χρόνια πίσω, πιο συγκεκριμένα από την εποχή που δούλευα στο Παρίσι, δηλαδή τη δεκαετία του 1990. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε κανένας ‘ειδικός εμπειρογνώμονας ’ ( expert Confirmateur) κοντά στο σπίτι, οπότε ζήτησα από τον Γαλλικό κλαμπ την δυνατότητα παρακολούθησης του μαθήματος.
Για επαγγελματικούς και κυρίως προσωπικούς λόγους ανέστειλα την πορεία μου, για να την επαναλάβω τελικά υπό την ηγεσία του τέως πρόεδρου κ. Christian GUNTHER. Έγινα λοιπόν ‘ειδικός εμπειρογνώμονας ‘, μετά κριτής εργασίας και μετά κριτής Μορφολογίας για το epagneul Breton . Οι καθηγητές μου ή μάλλον οι δάσκαλοί μου ήταν για το μορφολογικό πρότυπο: Christian GUNTHER και Chantal CESCON και για την εργασία: Jean François MAILLET, Pierre FLOIRAS και Yves JONCOUR.
Νομίζω ότι η κύρια ιδιότητα που πρέπει να έχει ένας κριτής είναι η ειλικρίνεια. Ο καθένας μπορεί να κάνει λάθος, αλλά ο κριτής πρέπει να είναι ειλικρινής. Έπειτα έρχεται η επικοινωνία. Ο κριτής πρέπει να μπορεί να εξηγήσει και να αιτιολογήσει την απόφασή του, ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε μεταγενέστερη παρεξήγηση.
11. Ποια είναι τα πιο συνηθισμένα λάθη που κάνουν στους αγώνες εργασίας και στις εκθέσεις μορφολογίας;
Τα πιο συνηθισμένα λάθη: Στο τερέν, τα σκυλιά που παρουσιάζονται αυτή τη στιγμή είναι γενικά σε εξαιρετικό επίπεδο, μετά είναι ζωντανά όντα και όχι μηχανές, και όπως εμείς μπορεί να έχουν σκαμπανεβάσματα. Τα αρκετά συνηθισμένα λάθη που έχω δει είναι: να είναι ανεξέλεγκτα η κυνηγήσουν ένα λαγό η ελάφι. Η βλέπω σκύλους που δεν έχουν πλήρως ενσωματωμένη την εκπαίδευση τους και δεν κάνουν στους αγώνες εργασίας, τέλεια ακινησία στο ξεπέταγμα του πουλιού και κατά τον πυροβολισμό. Επίσης βλέπουμε και με ενοχλεί πολύ, σκυλιά που αρνούνται να ποντάρουν.
Στις εκθέσεις μορφολογίας, τα σκυλιά δεν είναι αρκετά εκπαιδευμένα για να παρουσιαστούν σωστά. Το epagneul Breton είναι σίγουρα σκύλος εργασίας , αλλά για να διατηρήσει τα χαρακτηριστικά του, πρέπει να είναι σε καλή κατάσταση στις εκθέσεις, δηλαδή να είναι περιποιημένος, να ξέρει πώς να παρουσιάζεται στατικά, να περπατάει σωστά με το λουρί, να κινείται εύκολα. Όλα αυτά πρέπει να τα δουλέψουν, δεν συνηθίζεται τα σκυλιά μας να μένουν ακίνητα σε έναν περιορισμένο χώρο, με το κοινό. Τα σκυλιά μπορεί να στρεσαριστούν σε αυτή την ασυνήθιστη κατάσταση και να χάσουν τις δυνατότητες τους.
12. Λέγεται ότι στους αγώνες εργασίας το πόιντερ μπλοκάρει το θήραμα με τη μεγάλη του δύναμη, το σέτερ με το μυαλό του,….το epagneul breton;
Τα έχει και τα δύο (γέλια). Είναι το σύνθημα του συλλόγου: «μέγιστη ποιότητα σε ελάχιστο όγκο». Αυτήν τη στιγμή έχουμε στην χώρα ένα μεγάλο κοπάδι με σκύλους σε άριστα επίπεδα, τα οποία γράφουν και μπαίνουν στην βαθμολογία στους αγώνες εργασίας, σε διάφορα θηράματα. Σε Άγριο θήραμα όπως μπεκατσίνι , μπεκάτσα, καμπίσια πέρδικα στους αγώνες φθινοπώρου αλλά και στους ανοιξιάτικους αγώνες εργασίας σε καμπίσια πέρδικα. Αυτό χάρη σε μια πολύ καλή δουλειά του σχεδιασμού αναπαραγωγής και μετά της επιλογής των ιδανικών Επανιελ Μπρετον από τους εκτροφείς μας, αλλά και στην ποιότητα των εκπαιδευτών μας.
13. Πότε ένας κριτής Θεοποιεί ένα epagneul Breton στους αγώνες εργασίας ;
Σε μια απόλυτη έρευνα που βασίζεται στην «τεχνική εκπαίδευση»; ή σε μια έρευνα που βασίζεται στη σπουδαία προσωπικότητα και τις τεράστιες φυσικές ιδιότητες του σκύλου; ποιον από τους δύο θα διάλεγες για επιβήτορα;
Πριν από μερικά χρόνια, όταν το θήραμα ήταν άφθονο, μπορούσες να τα βγάλεις πέρα με έναν καλά εκπαιδευμένο σκύλο. Σήμερα χρειάζεσαι πολύ δυνατά ψυχικά Μπρετόν, ικανά να βρουν τα θηράματα εκεί που είναι. Μια τυπική κλασική κατευθυνόμενη έρευνα δεν είναι πλέον αρκετή. Το epagneul Breton πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία.
Στα πρέπει που απαιτούνται να έχει το Μπρετόν αυτές τις μέρες, κατά τη γνώμη μου, είναι να βλέπουμε στους Αγώνες εργασίας ένα σκύλο του οποίου η εκπαίδευση δεν είναι θα αισθητή, ένας σκύλος που θα είναι πάντα στην κόψη του ξυραφιού, που θα σε κάνει να λαμβάνεις δονήσεις και που θα λες στον εαυτό σου ότι τώρα αυτό το Μπρετόν ανά πάσα στιγμή θα κάνει το λάθος στο τερέν …..και που δεν θα το διαπράττει !!! αναμφίβολα αυτό το σκυλί θα επιλέξω για επιβήτορα.
14. Και δύο δύσκολες ερωτήσεις …στο παρελθόν, η φυλή ενισχύθηκε εξωφυλετικά με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα από συγκεκριμένους εκτροφείς. ποια είναι η κατάσταση της ράτσας σήμερα στην εργασία ; πιστεύεται ότι στο μέλλον θα χρειαστεί ενίσχυση των φυσικών ενστίκτων;
Η αναβάθμιση μιας και πρέπει να λέγεται με το όνομά της δεν είναι πλέον απαραίτητη σήμερα, με σχεδόν 6000 γεννήσεις ετησίως (στη Γαλλία) η επιλογή ποιοτικών γονέων τόσο στην εργασία όσο και στην μορφολογία είναι πολύ σημαντική. Δεν χρειάζεται πλέον να αναζητούμε αυτή ή εκείνη την ποιότητα σε άλλες ράτσες.
Η ράτσα μας τα πάει καλά, ο Σύλλογος εγγυάται αυτές τις ιδιότητες και προσπαθούμε να τη διατηρήσουμε όμορφη και καλή, κάτι που δεν είναι εύκολη υπόθεση. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η επανεμφάνιση δεν είναι πλέον σχετική και σίγουρα δεν δικαιολογείται πλέον. Επιπλέον, η πολιτική του Γαλλικού Κυνολογικου ομίλου κινείται προς αυτή την κατεύθυνση υποχρεώνοντας τους μελλοντικούς γονείς να υποβληθούν, από τον Ιανουάριο του 2023, στο τεστ DNA.
Κυριε Garand, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα, για αυτήν την πολύ ουσιαστική και ειλικρινή συνέντευξη σας. Είμαστε σίγουροι ότι οι αναγνώστες του
LE BRETONNIER θα την εκτιμήσουν πολύ. Σας ευχόμαστε κάθε πρόοδο στην εκτροφή σας. Είστε ευπρόσδεκτος και σας αναμένουμε και στην χώρα μας στο μέλλον, να κρίνεται στα τερέν μας για να αξιολογήσετε το Ελληνικό Μπρετόν!!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
LE BRETONNIER